O Patronie

CZESŁAW PRZYGODZKIObraz przedstawia czarno-biały portret mężczyzny w marynarce i krawacie.

 

 

Urodził się 8 sierpnia 1912 roku w rodzinie mistrza rzeźnickiego Czesława i Antoniny ze Stachowskich. Były to czasy zaborów, dlatego od najmłodszych lat wychowywany był w duchu rodzinnych patriotycznych tradycji.

 

 

 

Pierwsze nauki pobierał w Szkole Powszechnej w Czempiniu, potem dojeżdżał do Gimnazjum im. Św. Stanisława Kostki w Kościanie gdzie w roku 1932 uzyskał maturę. Zamożność rodziców pozwalała na kontynuowanie nauki na studiach. Zdecydował się pogłębiać swoją wiedzę na wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego, na wydziale pedagogiki i filozofii klasycznej. W roku 1938 uzyskał dyolom magistra filozofii.

W roku 1939 otrzymał propozycję pracy nauczyciela w Cieszynie. Niestety były to trudne czasy, gdyż nasilała się agresywna propaganda hitlerowska skierowana przeciw państwu polskiemu. Również Czesław Przygodzki wystąpił kilka razy z publiczną krytyką polityki hitlerowskiej. Kiedy we wrześniu 1939 roku hitlerowcy przybyli do Kościana wyjechał do Poznania, gdzie znalał  schronienie u rodziny. Po klęsce wrześniowej postanowił jednak wrócić do rodzinnego miasta. Co było równoznaczne z decyzją samobójczą. Dlatego najbliżsi w wielkiej tajemnicy ukryli go w starym, niepozornym, maleńkim domku, do dnia dzisiejszego stojącym w Czempiniu. Wszedł w progi tego domu 21 września 1939 roku a wyszedł 24 stycznia 1945 roku. Spędził w całkowitej izolacji i samotności, w przewlekłym stresie  5 lat i 4 miesiące, co dało 1950 dni i nocy. Jak sam wspominał swoje życie zawdzięcza tylko Opatrzności Bożej i wstawiennictwu Matki i Królowej Miłosierdzia Bożego. Opracował dla siebie surowy regulamin życia aby przeżyć i nie narazić bliskich na niebezpieczeństwo.

Po wojnie pracował zawodowo jako nauczyciel. Początkowo wykładał na Uniwersytecie Ludowym w Czempiniu – Borówku. Kolejno uczył w Średniej Szkole Zawodowej w Czempiniu a nawet W Kiekrzu w szkole działającej przy Sanatorium Przeciwgruźliczym.

Ostatecznie od 1953 r. do 1972 r. to jest do emerytury był  nauczycielem  w Szkole Podstawowej w Czempiniu.

Natomiast czynny udział w  Towarzystwie Miłośników Ziemi Kościańskiej notowany jest od 1961 /to data nieoficjalna/, pierwsza legitymacja jest datowana w 1965 r. W Pamiętnikach Towarzystwie Miłośników Ziemi Kościańskiej Pan Józef Świątkiewicz tak o nim pisze „Jestem przekonany, że pan Czesław Przygodzki odegrał ważną rolę w ukierunkowaniu działalności Towarzystwa”. Nie zapominał też o historii Czempinia o którym wygłaszał prelekcje. W historię Czempinia wpisał się pisząc wspólnie z inż. Stefanem Florkowskim w 1973 r. „Kronikę miasta Czempinia”. Jest to praca uzupełniająca wydaną w 1923 r. ”Historię Czempinia” napisana przez ks. Franciszka Ruszczyńskiego. Dzisiaj obydwie pozycje trudne do zdobycia. Można z nich korzystać w czytelni naszej Biblioteki.

Czesław Przygodzki był także współzałożycielem Czempińskiego Towarzystwa Kultury.

Ważna rolę w życiu naszego patrona odegrało harcerstwo. Przeżycia z czasu skutingu i harcerstwa

spisywał w dzienniku zatytułowanym „Łowy harcerskie „Srebrnego niedźwiedzia”, które w rodzinie przechowuje się jak „świętość”.

Uzdolniony plastycznie zajmuje się jednocześnie grafiką artystyczną. Były to linoryty, drzeworyty i inne techniki mieszane. Jest on autorem ok 80 exlibrisów. Kolekcjonował również książki i  znaczki.

 Z tego szczęśliwego życia wypełnionego pracą i zainteresowaniami wyrywa go w 1987r. tragedia rodzinna. Do tego budzi się w nim postępująca choroba. Pan Czesław Przygodzki  izoluje się od ludzi.

Umiera 28 sierpnia 1996r. i zostaje pochowany na czempińskim cmentarzu.


Katarzyna Braszak, Grażyna Waszyk